Бүлээхэн амьд явснаас ~ Халуухан үхэх таатай байлгүй
Босоо ч биш хэвтээ ч биш хоёрын хооронд амьдарлаар
Боол ч биш хаан ч биш цаг нөхцөөгөөд яах юм бэ ~ Асдаг юм бол дүрэлзэж байгаад дуусаач ! ~ Асгардаг юм бол буцалж байгаад ширгээч !
Wednesday, November 6, 2013
Мэдэхгүй яагаад байна аа би
Ойрд үнэн амралтгүй гүйж байнаа Гэтэл сүүлийн үед аягүй эмзэг дэлбээ болчиж яаж байгаан бол хир барагтай хүмүүсийн өмнө уйлмаар байсан ч нулимсаа залгиж ганцаараа байгаа үедээ л нулимсаа дуслуулдаг байсан чинь юм л бол хоолой зангираад нулимс цийлэгнээд байдаг болчлоо хог гэж автобусанд юм зараад явж байгаа хүнийг харахад хүртэл хоолой зангираад нулимс цийлэгнүүлж дуу сонсох янз бүрийн сэтгэл эмзэглүүлсэн зүйлсийг хараад л бараг уйлчих гээд байхын Гудамжинд нус нулимстайгаа холилдцон давхиж байх вий дээ юу л болоод байна даа Хандаа минь
Labels:
Миний тухай
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
~Амьдрал чамд уйлах зуун шалтаг өгвөл
Чи амьдралд инээх мянган шалтгаан байгааг
харуулаарай~
Чи амьдралд инээх мянган шалтгаан байгааг
харуулаарай~
No comments:
Post a Comment